Precies 56 dagen na de dood van mijn lieve zoon, is de eerste dag dat ik niet hoef te huilen.

Precies 58 dagen na de dood van Koen, besluit ik dat er een boek moet komen. Met Ria, Ido en Jorien heb ik hierover gesproken.

Ook zij vonden dat het boek er moest komen. Ido en Jorien wilden heel graag een bijdrage leveren.

Als er iets is wat ik met dit boek wil doorgeven, is dat het besef dat het zo afgelopen kan zijn.
Het is heel belangrijk om te praten over ons gevoel. Praten over gevoel zou je al op het basisonderwijs moeten leren.

Het kan zo afgelopen zijn, je leven kan zo volledig op zijn kop staan. Het is heel erg als je iemand plotseling verliest, omdat je dan geen afscheid kunt nemen.
Juist daarom moet je zorgen dat je altijd afscheid neemt.

Praten, praten, praten met elkaar. Altijd dingen eerlijk zeggen en nooit met ruzie uit elkaar gaan. Omhels elkaar en zeg dat je van elkaar houdt. Dan is het plotselinge van het verlies toch iets minder erg, denk ik.

Aan dit boek werken helpt ook bij mijn verwerking van het verlies.

 

Lees verder, download hier een aantal pagina's uit het boek Hey Pa..

Hey Pa
PDF – 104,6 KB 355 downloads